Demodex is met name bekend bij de hond als jonge honden schurft maar kan ook bij de kat voorkomen, alhoewel de incidentie zeer gering is.
De aandoening wordt veroorzaakt door demodex mijten.
Dit zijn min of meer normale bewoners in de talgklieren en de haarfollikels van de gezonde huid.
Ze zijn gastheer specifiek (= kunnen zich slechts bij één diersoort handhaven).
Bij de kat zijn de mijten langwerpig en dun.
De hele ontwikkelingscyclus vindt in de huid plaats.
Men gaat er op dit moment van uit, dat een goed functioneren van het afweersysteem van belang is bij het wel of niet optreden van de ziekte die veroorzaakt wordt door Demodexmijt. Er is verder geen geslachtpredispositie, het kan op elke leeftijd optreden.
In het merendeel van de gevallen treden de eerste verschijnselen op beneden de leeftijd van 1,5 jaar.
De contactbesmetting tussen het moederdier en de kittens vindt mn de eerste 3 dagen plaats.
De verschijnselen zijn onder te verdelen in:
Gelocaliseerde vorm:
Goed omschreven kale plekken met roodheid en soms schilfering
M.n. aan de kop, rond de snuit en aan de poten.
Vaak weinig jeuk
Gegeneraliseerde vorm:
Huidveranderingen over een groot deel van het lichaam
Vaak het aspect van een chronische huidontsteking
Vaak veel jeuk.
(NOOT: deze 2 vormen lopen in elkaar over).
Indien dit soort verschijnselen worden waargenomen bij uw kat is het zaak om naar uw dierenarts te gaan voor een huidonderzoek. Er zal dan onder andere een huidafkrabsel worden gemaakt dat onder de microscoop wordt bekeken.
Preventieve maatregelen zitten vooral in de foktechnische maatregelen.
Het verstandig om dieren die demodex hebben of gehad hebben niet meer voor de fok te gebruiken. Tevens is het verstandig om maatregelen te nemen met betrekking tot de ouderdieren.
De prognose is afhankelijk van veel aspecten, waaronder: leeftijd van optreden, de uitgebreidheid, behandeling, achterliggende oorzaken enz.