De quarantaine

Soms hebben we in de dierenartspraktijk te maken met dieren met een ernstige besmettelijke aandoening, denk hierbij aan bijvoorbeeld Parvo of de ziekte van Weil. Helaas zijn deze dieren vaak niet welkom bij de grote ziekenhuizen vanwege de angst voor besmetting. Recent hadden we nog te maken met iemand die een pup had met Parvo en overal de deur gewezen werd, omdat er geen mogelijkheid was om een dusdanig besmettelijk dier te kunnen verzorgen. Hier word je als dierenarts heel verdrietig van.
We hebben al vaker te maken gehad met de problemen die de verzorging van deze dieren met zich meebrengen. In de praktijk is er al langer een aparte ruimte aanwezig; de quarantaine. Deze is in 2003 gemaakt en heeft al meerdere keren zijn nut bewezen. 

Er zijn meerdere Parvo-patiënten en dieren met andere besmettelijke ziekten behandeld. Bij nader inzien was deze ruimte echter niet praktisch, maar er was geen mogelijkheid om de ruimte elders te creëren. De toenmalige ruimte vroeg veel van het personeel. De ruimte was krap en er was geen “sluis of overgang” om de quarantaineruimte te scheiden van de rest van het pand. Er was geen opslagplaats, dus alles moest in 1x meegenomen worden en er was een probleem als er wat was vergeten en je al helemaal omgekleed was. In de meeste gevallen waren de besmettelijke gevallen jonge dieren, die in onze couveuse pasten. Dit was een gemakkelijk schoon te maken en bereikbare locatie. Als dieren groter waren, werd de opvang onhandig.
De quarantaine hebben we gelukkig niet vaak nodig, maar wanneer het nodig is, was het niet gemakkelijk voor de dierenarts en de paraveterinair. Toch was het wel erg prettig dat er de beschikking was over een afgescheiden opname.

Ondertussen zijn de mogelijkheden in de diergeneeskunde fors verbeterd vergeleken met 2003. We wilden graag een quarantaine houden, maar deze wel een stuk verbeteren.
Met de verbouwing is het gelukt om een nieuwe en veel praktischere quarantaine te realiseren. De ruimte is gescheiden van de rest van de praktijk. Er is een plek om je te kunnen omkleden. Er is een ruimte om voer/infuus/medicatie klaar te kunnen maken. De ruimte is goed te reinigen. We hebben zelfs een plek waar we de patiënt kunnen wassen, mocht hij zichzelf onder gepoept hebben. De hokken zijn geschikt voor vrijwel elk formaat dier. We hebben de mogelijkheid om de temperatuur te regelen, er is een goede ventilatie en we kunnen extra zuurstof toedienen.

Dit is dus een echte aanwinst, zowel voor de patiënt als ook voor degene die de verzorging doet. Toch hopen we hem niet vaak nodig te hebben.