Blauwalg
Hoewel de naam anders suggereert zijn blauwalgen geen algen maar bacteriën (cyanobacteriën), die in zoet oppervlaktewater voorkomen. Ze kunnen zich snel vermenigvuldigen tijdens warme en zonnige dagen en komen dan ook vooral voor in de zomer. De bacteriën zelf vormen geen gevaar, maar wel de toxines (gifstoffen) die ze produceren. Deze toxines komen vrij bij afsterven van deze bacteriën. De toxines kunnen het lichaam binnenkomen bij het drinken van water maar kunnen ook via de huid worden opgenomen.
Ook mensen kunnen ziek worden van blauwalg.
Verschijnselen
Afhankelijk van het type cyanobacterie kunnen er verschillende verschijnselen optreden. Er kunnen neurologische verschijnselen opvallen als zwakte, toevallen, trillen en ongecoördineerd bewegen. Hiernaast kan sprake zijn van braken, diarree, niet willen eten en benauwdheid.
Diagnose
Er kan vaak aan de hand van het verhaal (recent gezwommen op een warme dag in stilstaand water) en de verschijnselen een sterk vermoeden worden uitgesproken. Bloedonderzoek is waardevol, aangezien de toxines schadelijk kunnen zijn voor de lever en de nieren. Het bloedonderzoek is dan dus niet bedoeld om de diagnose te stellen maar om de gevolgen in te kunnen schatten.
Therapie
Er bestaat voor blauwalg geen tegengif en de behandeling bestaat dan ook uit symptomatische ondersteuning. Infuustherapie is belangrijk voor het voorkomen en behandelen van uitdroging. Ook wordt het lichaam hiermee gespoeld waardoor de toxines sneller worden uitgescheiden. Hiernaast kan medicatie tegen braken en diarree worden ingezet. Verdere opname van toxines door het lichaam kan worden verminderd door het gebruik van geactiveerde kool in poedervorm.
Omdat de bacterie zelf niet meer aanwezig is, is het inzetten van antibiotica niet zinvol.
Het wassen van het dier kan ook nuttig zijn om verdere opname via de huid te voorkomen.
Prognose
De prognose is sterk afhankelijk van de hoeveelheid toxines die is ingenomen. Bij een kleine hoeveelheid kan het dier, met goede ondersteuning, volledig herstellen. Ingestie van grote hoeveelheden toxines kunnen permanente schade geven aan hersenen, lever en nieren en een dodelijke afloop hebben.
Preventie
Blauwalgvergiftiging is te voorkomen door uw hond niet in water te laten zwemmen waarin blauwalg voorkomt. Dit is echter niet altijd goed zichtbaar.
