Bas, uit Kerk-Aveaath, is een hond van rond de 25 kg en al 14,5 jaar oud. Hij kwam bij de dierenarts in Tiel met als belangrijkste klacht braken en niet lekker zijn. Het algemeen onderzoek en het bloedonderzoek gaven geen afwijkingen aan.
Bas ging naar huis met de nodige medicijnen en het advies aan zijn baasje om goed op vooruitgang in de gezondheid van Bas te letten. In het begin bleek Bas op te knappen, echter op vrijdag viel hij toch weer terug. Bas was weer een brakende hond. Gezien het aankomende weekend namen we geen risico’s en Bas kwam voor controle. Omdat hij nu iets gevoelig in de buik was en hij niet verder opknapte is er een röntgenfoto gemaakt. Hierop waren een aantal structuren te zien in het darmkanaal die er niet hoorde te zitten, mogelijk stenen of bot.
Bij de pijl ziet u een witte structuur die er niet hoort te zitten.
De vraag was nu: “wat gaan we doen?”. De enige behandeling om Bas van z’n probleem af te helpen was een operatie. Bas had wel een redelijke conditie maar was toch 14,5 jaar oud en voor een hond van zijn formaat is dat al heel erg oud.
De eigenaar koos na wikken en wegen toch zeer overtuigd voor operatie, met alle risico’s van dien.
Dezelfde avond zijn we begonnen met opereren. Na inspectie van het maagdarmkanaal bleek de structuur die we op de röntgenfoto al hadden gezien, de dunne darm op een aantal plaatsen fiks beschadigd te hebben. Zo ernstig dat de darm op deze plaatsen wat begon te lekken en al voor een buikvlies ontsteking had gezorgd.
We besloten om het hele afwijkende stuk darm inclusief de mysterieuze inhoud in 1 keer te verwijderen. Uiteindelijk bleek er 45 cm dunne darm verwijderd te moeten worden. Het was een langdurige en zware operatie voor Bas, maar alles ging goed. Totdat we het laatste stukje van de buikhuid aan het dichtmaken waren…
Op het moment dat we nog 1/3 van de huid moesten sluiten kreeg Bas een volledige hartstilstand. Dankzij de hartbewaking zagen we dat direct. Onmiddellijk zijn we begonnen met reanimeren. Bas reageerde gelijk goed op de hartmassage en de toegediende medicijnen en het hart begon weer te kloppen. Wel zagen we aan de afwijkende hartslagen dat de operatie snel afgemaakt moest worden om Bas zo snel mogelijk weer bij kennis te brengen. We hebben zeer snel de huid gesloten en Bas bij laten komen onder begeleiding van de hart- en adembewaking.
Bas knapte daarna gestaag op. Op dag 2-3 had hij een dipje maar daarna is het alleen maar bergopwaarts gegaan. Nu is hij weer zijn vrolijke zelf en doet weer alles zoals het hoort.
Het gaat weer goed, Bas zit lekker in Kerk-Avezaath in de Boomgaard te genieten van de zon.
In de darm bleken een aantal kleine steentjes te zitten, maar de structuur die het probleem gegeven had was een stuk schenkel.
Mochten honden net als katten –zoals de overlevering vertelt- 9 levens hebben, dan heeft Bas met deze actie wel al zijn reservelevens verspeeld…
Bas, we hopen dat je in goede gezondheid minstens 16 mag worden!