Bijzondere informatie op de röntgenfoto: een naald
Een naald in een hooiberg zoeken is een bekende uitdrukking. Minder bekend is de variant “een naald in een hond zoeken”. Voor Lady, een Beagle uit Tiel was dit echter de bittere realiteit.
Het verhaal begint op het vakantieadres op Texel. Lady krijgt klachten van diarree, braken en ze is erg ziek. Bij de dierenarts worden vervolgens röntgenfoto’s gemaakt. Het is de verdenking dat ze ziek is geworden door het drinken van zeewater en het zand dat ze heeft binnengekregen, maar er is nog iets anders te zien; een langwerpige structuur.
Het baasje van Lady vindt het fijn als zijn eigen dierenarts ook naar de röntgenfoto’s kijkt en stuurt de foto’s naar ons. We staan zelf ook even te kijken over wat er op de foto te zien is. Ondertussen knapt Lady behoorlijk op en komt de eigenaar naar huis.
Ter controle, of de structuur nog in de buik aanwezig is, worden opnieuw röntgenfoto’s gemaakt. Hierop is het voorwerp nog goed zichtbaar, met een soort oogje erin. Het moet dus een naald zijn. De foto’s suggereren verder dat de naald niet in het maag-darmstelsel zit, maar in de buikholte.
De tijd tot de operatie
Omdat we niet weten hoe lang de naald er al zit en wat hij kan gaan doen, besluiten we in overleg met de eigenaren dat de naald operatief verwijderd moet gaan worden. Omdat dit een zeer onvoorspelbare operatie kan worden, moet er een geschikt moment gevonden worden waarop er voldoende tijd is om rustig te opereren. Voor de eigenaar begint er een spannende tijd en wij zelf zoeken voor de zekerheid een paar sterke magneten om te steriliseren, onder het motto: beter mee verlegen, dan om verlegen. Een paar dagen later is het zo ver. We maken voor de zekerheid opnieuw foto’s, om de juiste lokatie te controleren. De naald lijkt aardig op dezelfde plek te liggen.
De operatie
Na het openen van de buik en het verwijderen van wat vet, is de chirurg gaan zoeken. Al snel vindt hij aan de voorzijde van de maag een vreemd vliesje. Dit blijkt een stukje vet en vlies te zijn, wat op het oogje van de naald verkleefd zat. Ruim 2/3 van de naald blijkt in een leverlob te zitten. De naald blijkt er niet eenvoudig uitgetrokken te kunnen worden. Hij zit aardig vast. Dit suggereert dat hij er misschien al iets langer zit. Bij het verwijderen van de naald ontstaat er een klein scheurtje in de lever. De bloeding kan worden gestelpt met een speciaal matje dat stolling bevordert. Hierna is het een kwestie van de buik sluiten en Lady mag weer wakker worden.
We zullen nooit helemaal zeker weten hoe de naald in de buikholte terecht is gekomen. Gezien de localisatie, de richting, het zwart zijn en het ontbreken van uitgebreide ontsteking er omheen is de gedachte dat hij in de maag gezeten heeft. Hier is hij door het maagzuur zwart geworden en steriel geworden. Waarschijnlijk is hij daarna door een maagbeweging door de wand heen gestoken. Lady heeft wat dat betreft veel geluk gehad; zou de naald de galblaas geraakt hebben of een groot bloedvat, dan was het anders afgelopen.
Uiteindelijk was het voor iedereen gelukkig eind goed al goed. De dierenarts blij omdat het altijd leuk is wanneer je iets volledig kunt oplossen. De baas blij omdat het zo goed was afgelopen. Lady blij, puur omdat ze eindelijk weg mocht en naar huis kon.