Kat vergiftigd door vlooienpipet

Kat vergiftigd?

Dino uit Varik kwam bij ons binnen met stuipen, trillen en er was geen contact meer met de kat te krijgen. Zoals de eigenaar het mooi omschreef; het leek alsof ze ineens was bezeten. Ze was thuis begonnen met trillen, schudden, wegkruipen en had hele grote pupillen.

Bij het lichamelijk onderzoek werden er eigenlijk geen afwijkingen gevonden, behalve een veel te hoge temperatuur. In het bloedonderzoek werden alleen kleine afwijkingen gevonden die te verklaren waren met de symptomen. Er leek sprake van een neurologisch probleem. Er werd door de dierenarts gelijk gedacht dat de kat vergiftigd was. De vertoonde verschijnselen konden bij verschillende vergiftigingen passen en omdat het niet duidelijk was om welke oorzaak het precies ging, kon de behandeling ook minder gericht worden ingesteld.
Het was eerst zaak haar te stabiliseren, te zorgen dat de temperatuur normaal werd en de bloedwaarden binnen de normaalwaarden kwamen te liggen.
Er was alleen wel sprake van een vettige plek van de vacht op de rug die ons deed vermoeden dat het om een vergiftiging met een anti-parasiticum kon gaan. De anti-vlooienpipet die de eigenaar zei te hebben gegeven, gaf zover bij ons bekend echter geen problemen.
We moesten uiteindelijk alle zeilen bijzetten om haar rustig te krijgen. De dag erna bleek bij nogmaals overleg met de eigenaar dat er mogelijk toch iets verkeerd gegaan was. De hondenpipet had naast die van de kat gelegen (leek er erg op) en omdat Dino een heel bang katje was moest de pipet snel gepakt worden. Bij nader inzien was het niet geheel zeker of Dino wel de juiste pipet gehad had.

Dit kon inderdaad de klachten verklaren. Het gaf ons het voordeel dat we nu gericht konden behandelen en beter wisten wat ons en Dino te wachten stond. We hebben haar een tijd in kunstmatige slaap gehouden en ondertussen moeten zorgen dat ze voldoende voedingsstoffen binnen kreeg.
Na 2 dagen kwam er verbetering in haar situatie. Hierna ging het snel:, na dag 3 mocht ze naar huis om daar verder te herstellen. In het begin waren er nog wel symptomen, zoals blindheid. Na 11 dagen was ze weer geheel de oude!

Een tweede kat vergiftigd

Nu denk je misschien dat zo’n geval niet zo vaak voorkomt… korte tijd later kregen we Poes uit Kapel-Avezaath binnen met, na wat later bleek, een vergelijkbaar probleem. De pipet was van een ander merk maar gaf dezelfde verschijnselen. Ook bij Poes was het een intensieve behandeling, maar gelukkig met een goed einde.

Een waarschuwing is ons inziens wel op zijn plek. Het kan altijd een keer misgaan maar we horen ook gevallen waarbij pipetten gebruikt worden voor dieren waar ze niet voor bedoeld zijn. Denk bijvoorbeeld hond versus kat of pipetten van grote honden voor de helft gegeven bij kleinere honden. Zeker deze laatste is een vorm van bezuinigen die verkeerd kan uitpakken. Bijvoorbeeld door vergiftiging als de dosering toch te hoog is of opbouw van resistentie wanneer de hoeveelheid te laag is.
Gebruik dus pipetten alleen voor de dieren waarvoor ze bedoeld zijn, vraag ons om advies voor een behandeling op maat en ga niet zelf experimenteren met het verdelen van de vloeistof over verschillende dieren.
Er is niet alleen een groot verschil in werkzaamheid tussen de verschillende pipetten maar ook in veiligheidsmarge.