Babeth van Loon
Wanneer ik precies de knoop heb doorgehakt om dierenarts te worden, weet ik niet meer. Dat zal vast tijdens één van de dierenartsbezoeken voor onze hamsters, cavia’s of konijnen zijn geweest. Ik hield dan de dierenarts nauwlettend in de gaten terwijl diegene ons huisdier onderzocht, zodat ik dit zo exact mogelijk kon naspelen met mijn eigen knuffels. Ik groeide op in Haarlem, in een straat waar veel katten en honden waren. Eén van mijn grootste vrienden was dan ook de rode kater van de overburen, die steevast elke ochtend in onze voortuin stond om geaaid te worden voordat ik naar school ging. Als ik mij verveelde ging ik langs bij de buurvrouw om haar twee Cairn Terriërs en Jack Russel uit te laten. En waar tieners normaliter worden gevraagd om op te passen op kleine kinderen, werd ik door de straatbewoners ingeschakeld als zij een oppas voor hun dieren nodig hadden. Daar, in die buurt, is uiteindelijk de droom ontstaan om dierenarts te worden.
Nu, ruim twintig jaar later, is die droom verwezenlijkt en ben ik dierenarts! Tijdens mijn opleiding merkte ik al hoe leuk ik het contact met de eigenaren vind. Hoewel ik met veel verschillende eigenaren op een dag te maken heb, is het bijzonder om te zien dat iedereen dezelfde liefde voor hun eigen dier voelt. Waar wij als dierenartsen de expert zijn in de diergeneeskunde, bent u als eigenaar de expert als het gaat om uw eigen dier. Ik vind het daarom ook belangrijk om in samenspraak met u tot het beste behandelplan voor uw dier te komen. Ik kijk ernaar uit om iedereen te ontmoeten!
Uiteraard stopt de liefde voor dieren niet na werktijd. Ik ben dan ook wekelijks te vinden op de paardenstal, waar ik met veel plezier een paard bijrijd. Daarnaast trek ik graag de natuur in. Of het nu gaat om een wandeling over de hei van de Utrechtse Heuvelrug in het voorjaar, een paddenstoelenwandeling in de Kennemerduinen in de herfst, uitwaaien op het strand in de winter of een wandelvakantie in de Oostenrijkse bergen in de zomer – elk seizoen en elk landschap heeft zo z’n eigen charme.
Momenteel woon ik in Utrecht met vier huisgenoten. ’s Avonds zoeken we elkaar geregeld op om samen te ontspannen: we maken een puzzel, lezen, schilderen op nummer of zijn creatief bezig met breien. Ook breng ik regelmatig een bezoek aan mijn ouders – niet in de laatste plaats om mijn hond weer te zien. Met zijn twaalf jaar is hij inmiddels een echte senior, maar nog altijd komt hij enthousiast zijn knuffels brengen zodra ik binnenstap.
Hobby’s
