Bloedoor

Wat is een bloedoor ?

Een normaal oor bestaat uit 2 lagen huid met daartussen kraakbeen. Verder zitten er veel bloedvaten en zenuwen tussen de huid en het kraakbeen.

Wanneer zo’n bloedvat beschadigd, ontstaat een bloeding waarbij de huid van het kraakbeen gedrukt wordt. Dit zorgt voor een verdikking van de oorschelp; het karakteristieke beeld van een bloedoor. Een bloedoor ook wel othematoom genoemd zien we het meest bij de hond, maar soms ook bij de kat.

Waardoor ontstaat een bloedoor?

De meest voorkomende oorzaak van een bloedoor is oorontsteking. Door de pijn en jeuk aan het ontstoken oor zal de hond gaan krabben of met zijn kop schudden en met zijn oren klapperen. Wanneer het oor hard genoeg klappert kan een bloedvat kapot gaan. Maar ook krabben, bijten of stomp trauma kunnen een bloeding en daarmee een bloedoor veroorzaken.

Het verschilt per hond en per keer hoe groot de verdikking is die ontstaat. Het kan enkele centimeters groot zijn, tot een verdikking waarbij de hele oorschelp een onder spanning staande bult is geworden.

Dat een bloedoor spontaan naar buiten toe gaat bloeden komt eigenlijk niet voor. Wel zien we heel sporadisch dat honden door de irritatie de bult kapot krabben. Dan kan het bloed er wel uit en zal het door het schudden met de kop al snel een bloedbad worden.

Een bloedoor moet niet verward worden met bijvoorbeeld een abces of een tumor.

Het is dan ook verstandig om het afwijkende oor te laten beoordelen door uw dierenarts. En wanneer de onderliggende oorzaak een oorontsteking is, moet deze natuurlijk ook behandeld worden, zodat het dier minder de neiging heeft tot krabben/flapperen.

Hoe behandel je een bloedoor?

Als eerste dient, indien mogelijk, de oorzaak van het ontstaan aangepakt te worden.

Wanneer er niks gedaan wordt met een bloedoor, zal de bloeding meestal stoppen. Waarna  het lichaam het bloed zal gaan oplossen. Hierbij vindt de vorming van bindweeefsel plaats. Het bindweefsel zorgt voor contractie van de oorschelp, met als gevolg het ontstaan van een zogenaamd “bloemkooloor”. Dit kan gaan verbenen en kan dan heel pijnlijk worden.

De eerste behandelmethode is een operatie. Hierbij wordt de oorschelp geopend, het bloed en stolsels worden verwijderd en vervolgens wordt de huid vastgehecht aan het kraakbeen. Het wondje dient open gelaten te worden zodat het bloed eruit kan. Het duurt een paar dagen voor het wondje gesloten is. Meestal is het oor na ongeveer 3-4 weken geheel hersteld.

Een andere optie is het leegzuigen van de oorschelp en het opbinden van het oor om te voorkomen dat het weer opvult met bloed. In het verleden werd er nog wel eens een ontstekingsremmer in het oor gespoten. Het is echter aangetoond dat dit geen verschil maakt qua kans op genezing, maar het vergroot wel het risico op infectie. Uiteindelijk blijkt het leegzuigen als behandeling in minimaal 50% van de gevallen niet effectief en komt het probleem weer terug.

De derde optie is de laserbehandeling. Met lasertherapie wordt de genezingstendens verbeterd en de kwaliteit van het bindweefsel verbeterd. Dit zorgt voor minder of geen vorming van een bloemkooloor en dus geen pijnlijkheid.

Welke behandeling de voorkeur geniet hangt af van de situatie en kan het beste in overleg besproken worden met uw dierenarts.