Herpesvirus

Wat is het Canine Herpesvirus (CHV-virus)?

Het CHV-virus bij honden is een envelop-DNA-virus dat wereldwijd voorkomt. Het Herpesvirus groeit optimaal bij een temperatuur van 34-35 graden Celsius. Hierdoor kan het gemakkelijk vermenigvuldigen op de slijmvliezen van de mond, het oog, de neus en bij uitwendige geslachtsorganen.
Besmetting vindt vaak plaats via direct contact, zoals snuffelen en likken. Pups kunnen door middel van de passage door het geboortekanaal besmet worden, maar ook in het nest via contact met uitvloeiing van hun moeder. Ook kan het herpesvirus in de baarmoeder via de vruchtvliezen naar de puppy’s passeren. Besmetting via dekking kan voorkomen maar dit komt minder vaak voor.

De incubatietijd van het CHV-virus is zes tot tien dagen en de dieren kunnen tot 20 dagen besmettelijk blijven voor andere dieren.

Herpesvirussen staan erom bekend een dier voor de rest van zijn leven te infecteren. Zulke dieren worden dragers genoemd. Bij een drager kunnen de klachten periodiek terugkomen en ervoor zorgen dat hij/zij ook weer besmettelijk is voor andere dieren. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren in tijden waar de weestand omlaag gaat; stress, dracht, medicatie (corticosteroïden). Niet alle dieren die een infectie doormaken worden een drager.

Symptomen

Bij volwassen honden zie je geringe klachten van een luchtweginfectie met milde neusuitvloeiing en ooguitvloeiing. Bij reuen kunnen er beschadigingen op de penis voorkomen. Bij teven kan er geringe ontsteking van de vagina ontstaan en kunnen er beschadigingen in de vagina voorkomen.

Bij drachtige teven kan mummificatie van de vruchten ontstaan, maar ook zien we vroeggeboorte, doodgeboren pups of zeer zwakke puppy’s.

De heftigheid van het Herpesvirus bij puppy’s hangt af van de leeftijd waarop het dier besmet wordt met het virus. Puppy’s jonger dan drie weken oud beginnen met sloomheid, hebben weinig eetlust, maar geen koorts en hebben luchtwegproblemen (benauwdheid, met open bek ademen). Ook kunnen ze een gespannen pijnlijke buik krijgen, gaan gillen en kunnen er ook bloedingen op de slijmvliezen ontwikkelen. Braken en een te zachte gelig grijze of groene ontlasting kunnen ook gezien worden. Het Herpesvirus plant zich snel voor en tast alle organen van de pup aan, wat resulteert in een snelle dood. Dit kan al 24 tot 72 uur na de eerste verschijnselen gebeuren. De puppy’s die het overleven kunnen op latere leeftijd problemen krijgen met de nieren, longen, hersenen of ogen.

Pups die besmet worden als ze ouder zijn dan drie weken kunnen milde ademhalingsproblemen ontwikkelen en bij teefjes zien we milde vaginitis, deze puppy’s herstellen vaak wel na de besmetting.

Diagnose

Het acute optreden van bovengenoemde verschijnselen in combinatie met bloedingen op de slijmvliezen is wel erg suggestief voor het CHV-virus, maar niet bewijzend voor het virus.

De diagnose wordt gesteld door sectie na overlijden of door PCR-bloedonderzoek, wat dragers van gen mutaties kan vinden die specifiek zijn voor het CVH-virus.

Therapie

Er is geen therapie die het Herpesvirus geneest. Het enige dat ingezet kan worden bij het CHV-virus is symptomatische therapie, met intraveneuze infusen, dwangvoeding en antibiotica tegen bacteriële infecties die hun kans schoon zien, in de hoop dat de geïnfecteerde diertjes er bovenop komen. Vaak zien we dat ondanks behandeling jonge pups (jonger dan 3 weken) het helaas niet halen. Als dieren wel door hun infectie heenkomen, blijft het Herpesvirus helaas in het dier aanwezig.

Prognose

Bij dieren jonger dan 3 weken is de prognose erg slecht. Bij dieren die op een oudere leeftijd de infectie hebben doorgemaakt is de prognose gunstiger, hoewel ze op een latere leeftijd wel weer last kunnen krijgen van verschijnselen.

Preventie

Door voorzichtig om te gaan met het contact tussen andere honden en de teef en haar puppy’s wordt de kans op infectie kleiner. Mocht een teef geïnfecteerd zijn met het CHV-virus, dan kan hier beter niet meer mee gefokt worden.
Een hygiënische omgeving is belangrijk, door bijvoorbeeld de ruimte en dekens goed te ontsmetten waarmee de dieren in aanraking komen. Het CHV-virus is gevoelig voor allerlei ontsmettingsmiddelen.
Voor drachtige teven is er een vaccinatie beschikbaar die gegeven kan worden ter preventie van klinische symptomen, schade en sterfte bij puppy’s ten gevolge van het CHV-virus. De eerste injectie wordt zeven tot tien dagen na de dekking gegeven, de tweede injectie wordt een tot twee weken voor de bevalling gegeven worden.