Schurft bij de cavia is een vervelende aandoening, die wordt veroorzaakt door de schurftmijt Trixacarus caviae. Dit is een graafmijt, die gangetjes graaft in de huid.

Infectie
Cavia’s worden besmet met de schurftmijt door contact met andere besmette dieren, waarbij de mijtjes overlopen van het ene naar het andere dier. Ook kunnen ze besmet raken via contact met materialen die met besmette dieren in aanraking zijn geweest, zoals hooi, borstels of bodemmaterialen in het hok. De graafmijten graven gangetjes in de huid en leggen daarin hun eitjes. Op deze manier komen er, zonder behandeling, steeds meer mijten bij.
Symptomen van schurft
De belangrijkste symptomen bij cavia’s die last hebben van schurft zijn jeuk en huidletsels. Er kunnen kale plekken ontstaan door het krabben en er kunnen schilfers en korstjes worden gezien. De huid is vaak rood ontstoken. De letsels zitten meestal ter hoogte van de achterhand, dus op de rug. In een verder gevorderd stadium kan de infectie zich uitbreiden over het hele lichaam. De jeuk bij infecties met schurftmijten is vaak erg heftig. Zó heftig soms, dat de cavia een acute krampaanval kan krijgen. Dit kan lijken op een epileptische aanval.

Diagnose
De diagnose van een infectie met schurftmijt bij de cavia wordt gesteld door een combinatie van lichamelijk onderzoek en het maken van huidafkrabsels, die bekeken worden onder de microscoop. Het doel hiervan is de schurftmijten aan te tonen en andere infecties uit te sluiten. Andere infecties die soortgelijke klachten kunnen veroorzaken, zijn bijvoorbeeld schimmelinfecties en andere huidparasieten zoals schilfermijten, vlooien en luizen. Omdat de schurftmijten diep in de huid leven, is het belangrijk de afkrabsels diep genoeg in de huid te maken.
Behandeling
Schurftmijten kunnen op verschillende manieren worden behandeld. Bijvoorbeeld door wassingen, door sprays, via injecties of via een pipet in de nek.