Spike is een zwarte kruising reu uit Rijswijk die in augustus bij de dierenarts op consult kwam vanwege het laten lopen van urine. De urine stonk ook behoorlijk en Spike lekte overal. Bij het urine-onderzoek viel onder andere op dat er zeer veel ontstekingscellen in de urine aanwezig waren, maar geen gruis. Bij het klinisch onderzoek voelde we in de omgeving van de blaas een structuur, die daar niet hoorde te zitten. In overleg met de eigenaar zijn we overgegaan tot het maken van röntgenfoto’s.
De röntgenfoto’s lieten aan duidelijkheid niets te wensen over.Spike had last van blaasstenen, terwijl we daar in het urine-onderzoek geen aanwijzingen voor hadden gevonden. Omdat Spike al bijna 10 jaar oud was hebben we met een bloedonderzoek eerst zijn nieren en lever getest. Vervolgens hebben we Spike geopereerd om de stenen te verwijderen.
De blaassteen moest voorzichtig uit de blaas gehaald worden omdat hij zo groot was.
De blaassteen heeft een bijna kunstzinnige vorm.De grote verassing kwam met het feit dat het niet om een verzameling van kleine steentjes ging, zoals meestal. In dit geval ging het om één hele grote steen en meerdere kleinere.
Naast de grote blaassteen zaten er ook nog een serie kleinere blaasstenen in de blaas.Na het verwijderen van de stenen bleek er ook een poliepje aanwezig. Deze hebben we direct verwijderd. Omdat de blaaswand sterk verdikt was door de chronische ontsteking zou het nog even duren voordat Spike weer een normale blaas had. Spike herstelde verder snel en kon dezelfde dag naar huis.
De stenen zijn onderzocht en Spike moest op een dieet blijven staan om de kans op terugkeren van de steentjes zo klein mogelijk te houden.
Na een maand ging het al heel goed. Het plasgedrag was normaal, de urine stonk niet meer en met behulp van medicatie tegen incontinentie was ook het lekken gestopt. Hopelijk kan hij later ook nog zonder deze medicijnen.