Anesthesie (narcose)

Om de risico’s van narcose zo klein mogelijk te maken hebben we uitgebreide mogelijkheden tot bewaking.
Het verantwoord onder anesthesie brengen van dieren bevat veel facetten. Het meest bekend is de injectienarcose. Met een injectie zijn we er echter in veel gevallen nog niet. Zelfs bij kleinere ingrepen waarbij in principe alleen een narcose via een injectie in een spier of bloedvat nodig is om het dier voldoende bewusteloos en pijnvrij te krijgen en geen toediening van narcose via zuurstof met een narcosegas nodig is, is de toediening van zuurstof een factor die de kans op problemen verkleint. In een aantal gevallen is het risico van de “normale”, gebruikelijke injectienarcose te groot en gaan we over tot alternatieve vormen van narcose waarbij het gebruik van gasanesthesie zeer belangrijk wordt.

Daarnaast is natuurlijk de bewaking van de basale lichaamsfuncties van de patiënt onder narcose van groot belang.
Om dit te optimaliseren hebben we ondertussen vier anesthesietoestellen, twee in de voorbereiding, één in de gebitsruimte en één in de operatiekamer. Hierdoor hoeven we dus, ook bij patiënten die bijvoorbeeld een ernstig hartprobleem hebben en een aangepaste narcose vereisen, geen (vaak vieze) gebitten te behandelen in de (zo schoon mogelijke) operatiekamer. Alle apparaten zijn tevens voorzien van zeer uitgebreide bewakingsapparatuur. We hebben een ECG (hartbewaking), een capnograaf (bewaking voor de ademhaling), bewaking van de lichaamstemperatuur, we kunnen het percentage zuurstof en narcosegas in de ademhaling meten, enz.