Tumoren komen in allerlei vormen en maten voor. Soms tonen ze ernstig soms lijken het alleen maar wondjes. De diagnose is alleen te stellen door het beoordelen van aspiratiebiopten (aanzuigbiopten waarbij naar de cellen wordt gekeken) en (vaak nog betrouwbaarder) via histologische biopten (weefselbiopten waarbij ook de samenhang van de cellen en bijvoorbeeld het ingroeien in bloedvaten kan worden beoordeeld).
Een tumor die vaak verwarring geeft is het histiocytoom (een huidtumor).
Dit is een in principe goedaardige huidtumor die op alle leeftijden kan voorkomen maar meer gezien wordt bij jonge dieren. Hij komt regelmatig voor bij de hond en zelden bij de kat.
Histiocytomen variëren in grootte van 5 millimeter tot 4 centimer.
Hieronder ziet u een voorbeeld van één van de verschijningsvormen van een histiocytoom.
Over het algemeen komen histiocytomen solitair voor, maar er zijn vormen waarbij er meerdere tegelijkertijd gezien worden.
De verwarring bij dit type tumor ontstaat met name doordat ze spontaan kunnen verdwijnen. Dit wil nog wel eens gebeuren na het aanprikken (mogelijk geeft dit een soort “activatie”). Hierdoor kan dan bij de hondeneigenaar de vraag rijzen of het aanprikken (en de kosten voor het onderzoek) wel nodig waren geweest. Helaas zijn tumoren met het blote oog niet te classificeren en heb je altijd een biopt nodig om te beoordelen om welk soort tumor het gaat en wat de mogelijke consequenties voor de patiënt zijn.
Het is zeer onplezierig om op basis van hoe een bultje eruit zien een tumor als onschuldig te bestempelen en er te laat achter te komen dat dit bultje toch kwaadaardig was…
In een deel van de gevallen verdwijnt het histiocytoom niet en moet deze chirurgisch verwijderd worden. Maar ook hierbij is de prognose goed.