De ziekte van Weil is een acuut tot chronisch verlopende infectieziekte die veroorzaakt wordt door bacteriën, Leptospiren genaamd.
Het is een ziekte die bij honden gezien wordt. Deze kunnen het krijgen door direct of indirect (bijvoorbeeld in modder) contact met de urine van de bruine rat. De ziekte wordt met name gezien bij honden die veel zwemmen. Honden kunnen zich ook onderling besmetten door het likken aan elkanders genitaliën en het oplikken van urine van andere honden.
De bacterie tast zowel de nieren als de lever aan. De klachten kunnen acuut maar ook chronisch zijn.
Er zijn vele verschijnselen mogelijk, zoals: algemeen zeer ziek zijn, algehele pijnlijkheid, braken, diarree, geelzucht, verhoogde bloedingneiging, koorts enz. Alle verschijnselen kunnen aanwezig zijn maar het kan ook zijn dat er maar 1 of 2 bij een bepaalde patiënt aanwezig zijn.
Doordat deze verschijnselen ook kunnen passen bij legio andere aandoeningen, is het niet altijd makkelijk om de diagnose te stellen.
De behandeling is niet altijd even succes vol; dit is mede afhankelijk van hoe snel na het beginnen van de ziekte de behandeling gestart wordt. De ziekte kan een dodelijke afloop hebben.
Het is goed mogelijk om deze ziekte te voorkomen. De preventieve maatregelen bestaan uit het jaarlijks vaccineren van de hond tegen de ziekte van Weil (doordat een groot deel van de honden gevaccineerd wordt, komt de ziekte hier tegenwoordig veel minder frequent voor); daarnaast is goede hygiëne van ruimtes, kennels en pensions van groot belang.
NB:
Ook de mens kan besmet worden met deze ziekte. Dit kan gebeuren door het in contact komen met besmette dieren of door zwemmen in water waar de bruine rat voorkomt.
Ook kunnen boeren besmet worden via opspattende urine van runderen (die mogelijk de bacterie uitscheiden). In dit geval noemt men dit de melkerskoorts.
Indien de aandoening niet tijdig behandeld wordt, kan het bij de mens een langdurig en ernstig ziektebeeld geven.