De praktijk wordt regelmatig gebeld met de klacht: “Mijn kat plast het naast de bak. We hebben alles al geprobeerd, maar hij (of zij) zit ons gewoon te treiteren. Hij blijft in huis plassen.” In de meeste gevallen is het echter geen kwestie van onwil of pestgedrag vanuit de kat, maar een medisch probleem. En gelukkig is het in de meeste gevallen goed te behandelen.
De eerste stap in dit verhaal is urine-onderzoek. Vaak raden we aan de telefoon al aan om urine langs te brengen bij de balie. Liefst zo vers mogelijk, van een schone plek. Dit kan echter lastig zijn.
Er zijn speciale plastic Katkor kattenbakkorreltjes te verkrijgen aan de balie, met een pipetje en een buisje. Ons advies is om de kat een nachtje op te sluiten met een schone, lege kattenbak met alleen de speciale korrels erin. Meestal lukt het om vervolgens de urine hieruit op te zuigen en langs te brengen voor onderzoek. Indien het niet lukt om het direct langs te brengen, dan kan het enkele uren in de koelkast bewaard blijven. Overleg altijd even met de assistente aan de balie of het nut heeft om de opgevangen urine in te leveren, indien het een langere tijd heeft gestaan.
Mocht het echt onmogelijk zijn om op deze manier urine op te vangen, bijvoorbeeld omdat de kat het hele huis bij elkaar blèrt of de huisraad en de deur sloopt, dan kunnen we hem of haar ook een nachtje op de praktijk opnemen. Hierbij krijgt de kat een plekje in onze kattenopname, met voer, water en een kattenbak met Katkor. Er wordt geen dekentje verstrekt, omdat katten graag daarop plassen.
De korrels kunnen het opvangen van urine van de kat makkelijker maken.En uitgewrongen urine kunnen we helaas niet gebruiken. Soms kunnen ze het dan ineens verbazend lang ophouden en kan het wel twee dagen duren voordat de kat daadwerkelijk geplast heeft.
De urine die bij de balie wordt ingeleverd of na een nachtje bij ons verblijven is opgevangen, wordt in ons laboratorium nagekeken. Er wordt o.a. gekeken of er glucose of eiwit in de urine zit, of er bloed in aanwezig is, wat de zuurtegraad is en of er ontstekingscellen in aanwezig zijn. Tevens wordt de concentratie van de urine bepaald. Als laatste wordt er onder de microscoop gekeken naar de hoeveelheden bloed- en ontstekingscellen, of er niercellen in zitten en of er eventueel kristallen in aanwezig zijn (blaasgruis).
Rechts ziet u het soortelijk gewicht van de urine van een kat. Goed is te zien hoe hoog het concentrerend vermogen van een kat is.Dit laatste is vooral van belang bij de kater. Katers hebben een vrij nauwe plasbuis en penisopening, waardoor opgehoopt blaasgruis al gauw een verstopping kan veroorzaken. Dit is een spoedgeval. De verschijnselen worden dan ook erger, waarbij de kat steeds naar de kattenbak gaat, maar hij kan niet plassen. Verdenkt u uw kat van een verstopping? Bel dan nu de praktijk.
Er zijn verschillende redenen waarom een kat een blaasontsteking kan krijgen. Vaak is er geen directe oorzaak aan te wijzen, maar er kunnen ook oorzaken zijn, zoals blaasgruis of -stenen, vernauwingen van de blaashals, poliepen en tumoren. Bacteriële blaasontstekingen, zoals we die bij de hond regelmatig zien, zien we bij de kat zelden bij dieren tussen de 1 en 10 jaar oud. Katten kunnen ook ten gevolge van stress een blaasontsteking ontwikkelen. Dit kan een lastig probleem zijn om te verhelpen en meestal moeten eerst de andere zaken uitgesloten worden.
Als het probleem van de blaasontsteking niet snel vermindert met medicatie, kan er met behulp van een echo gekeken worden naar andere oorzaken van blaasproblemen. Tijdens de echo kan vervolgens een punctie gedaan worden van de urine in de blaas, om in te sturen voor een kweek op bacteriën. Hiermee komen we tot een optimale behandeling van het probleem.
De zwarte holte is de blaas. De fijne spikkeling die u ziet is blaasgruis wat opgeschud is. Tussen de plusjes is een blaassteentje te zien.Mocht uit dit alles blijken dat er geen medische oorzaak is aan te wijzen voor het plasprobleem, is het verstandig met het gedrag aan de gang te gaan. Katten zijn gevoelige wezens en zijn gevoelig voor stress. Dit kan zich uiten in markeergedrag, bijvoorbeeld als er een vreemde kat veel in de tuin aanwezig is. Het aantal kattenbakken dat aanwezig is kan een rol spelen en of er een kap op de kattenbak zit. Kortom, katten kunnen soms enorm eigenwijze beestjes zijn, onvoorspelbaar en ondeugend, maar zonder oorzaak plast een kat niet expres naast de kattenbak.